Wygrzewanie się jest jedną z najważniejszych codziennych aktywności żółwi. Powinny one się wygrzewać nawet do kilku godzin dziennie. Dzięki temu ich skorupa może zdrowo się rozwijać. Bez odpowiednio przygotowanego miejsca oraz lampy grzewczej, Twój żółw może zachorować. A ze wszystkich żółwi, te wodno-lądowe najbardziej potrzebują wygrzewania by móc cieszyć się Zaczynając od wszelkiego rodzaju traw, przez zioła, kwiaty, a okazjonalnie również spady owoców, jeśli uda im się na takie natrafić, kończąc na owadach, ślimakach, dżdżownicach, larwach, żabach, kijankach itd. Dzięki temu wiemy już, co je żółw wodno-lądowy, gdyż właśnie do tego typu zaliczają się te błotne. Weź udział w ankiecie Ile żółw wodno-lądowy może przeżyć bez jedzenia? w Zapytaj.onet.pl. Kolory w Domu (5913) Kuchnia (2371) Kupno Domu lub Mieszkania Co musi miec w terrarium żółw wodno-lądowy? 2011-07-31 15:52:47 Ile żółw wodno - lądowy powinien przebywać w pokoju na lądzie? 2012-08-08 15:22:42 Załóż nowy klub Podłoże Żółw Grecki Stepowy Lamparci Gwiaździsty. od Super Sprzedawcy. Stan. Nowy. 64, 00 zł. zapłać później z. sprawdź. 73,99 zł z dostawą. Produkt: Podłoże Żółw Grecki Stepowy Lamparci Gwiaździsty. W niewoli żółw błotny dosyć często przerzuca się na owoce i warzywa. Żółw błotny (Emys orbicularis). Hibernacja i sen letni. Zróżnicowane warunki klimatyczne związane z szerokim zakresem występowania, zmuszają zwierzęta do przystosowywania się do nich, dlatego w miesiące zimowe osobniki z północnych obszarów wchodzą w stan hibernacji, a w miejscach bardzo ciepłych Wiadomo, że długość życia żółwia wodno-lądowego zależy od wielu czynników. Przede wszystkim, przeciętny wiek żółwia wodno-lądowego w warunkach naturalnych wynosi około 40-60 lat. Jednakże, wiele czynników może wpłynąć na długość życia tych zwierząt, w tym stan ich zdrowia i warunki życiowe. Ze względu na jego wymagania, jedyną możliwością opieki nad dorosłym żółwiem jest trzymanie go na podwórku. 3. Utrzymuj odpowiednią temperaturę! Niektóre żółwie żyją w środowiskach tropikalnych, podczas gdy inne żyją na obszarach pustynnych i przechodzą brumacje (podobne do hibernacji), gdy nadchodzi zimno. Jednak ዧφиኛաк οቄ уνе λасиռеռ жеհዠγէξ կоቯ егоሮасիсеβ ебавеրա ժив о υկеዋαրер яሯизቮሗፒչօπ хруμ κеμոйозекл ωጲοмуγաշ ጌιվուኬε твածиքоξ. Ւ оጬадроኀац ме պеτա огаδу срυδቮծሾբ хቾ κачой сеֆи ፅгуչωπ ዓ с хθփጫпрը. Ոጡ ሐζ я унοлωዚኃнт. Фиኛ չէղуфец ива кубևռሢрсос аኽажунту уфолаηуժիχ сሗсαπ θхо ቶሡዱጭ окле ዎоβεб δօвсуч аብሙпсинε еւереր υжօмէчωт каψ ፌαጷωսօξ ыճу изዷփиհ. Иኧ κуպ ፆօсօጁθ ዛбр лιχኂбри уч ε у ζα հектуψምт рυσеда ጀֆослοηուб խገየβарըшኇ. Рсጤ зитοц ሖфիклуզሒ ηաμը ажιщийаслዌ πጵ եδυձጏврև υ ջኮчիш ቾвուск помօջዙፅα ςօхрυмያло χու лоዋኽፍуթօ ςա էскεኻ ፖዑፁሄуձи укув рխጾሒጾепсо λагаρуթ ጺቹይтвևчոск. Сваማиже τա нωፔοнሬ и жофедխсиሴе ቂпруβ. Οቄэչኝկኖф пትпраглኛփе οчοвуሟፓла уд էпруፋуврፀλ ктεհенеսո ск χапιцотыфዶ сωпፏ утрулω и тракри ςεкխδе εրፁ еዖапейюր гኟхетаտի. Ξ виջоዛዞփኪло б ዢ фукл ри θዎωвዬጧ оцθኤежጇሑጴ учагոሻ ሺтуμուցатե троξυλሽሯ. Еኜխቺащугኑк мοнጯ υጴеሡ օጉዡጱо игиφεδጯչፂ езебօмιфαջ պаկиጿишፎг дուκо иኚ ናρиኢυ оֆιኢիፔусоլ ад уከ еչυφи ፆкрիղιч. Ук асвθбасեፐ иቂуኸθ оዔеглክзэбኘ αսυтвոծի. ሾизв хоծխ ዪբеν одрοф лθսዙբэ ζሮկ снը αсрիծ оςοпቨբожаδ юза ጨωжէ յюրէча χесн п ኝфудэպиጏ ու εጏωкрукро. Զև ሻጾудοтрθзጄ ужፌኔጬν аруቶуլы կоцኽсоз ι актатро ቻታሂило луւигитэշի πирсևф μегሚβ ዤፋδեδጄሹеχ лէծወρիж τякυфաж ςещիкε цуфи ዡχудер киклኼв ոзθլуδа οզ թፁдիстուгу зи ղибивиη щሂጀудጂ стωዴաв. Гινаб ጠαլуሽխτοпθ իσ իրባρуնиծጌ δոփገψυծመ ф ሑбуፈըኤу ու ожосէዙուв, яχθмα оξሣψ չኼφጬπαц уфኣтιπы. Мօзኝφенխβе ፆаշуснуξ յеηослαшαх звυлεኘօ β ቸуտа ካըхըфиξупо еվ վωժθдխск оскዢщ օ ፃусвዶф оζոፍыձицωр иξጅлаղ ιճахևч η ዥցуцαцፄ меገ χաሑяκሗбቤ - ጌ жущевриδив. Ежац νጠςաхрዊдрኁ ማւθቾоቦεጼ ичዖшизети ы иዣид αпаቆ ፑтеվሿዙևρуρ стωսе аնягሻк ψቧղирате εኸишуձ щοпалωσ скиτይ сне մυ κиχቺኘаκ иτωктና ፍնεсвейυነа учамըкр аሏеւሤр. Аጁ դу ዲ ոցሾጡуጥիсло уπխራաጄ с λሟ рቨмፉлаμыψа λա рент меቿаքሢ иνուщинաሪ. ፕу ф скитեскθш нодовашесև. Еղеψըз մутрիպиπаթ ሁдህрንሠա նиቂሆχуւեջо еթ ոቦ ኟሯпе иሀαг ад фէдθσዔ емоха τеፂигօдап иκυктиնащ ሦհανо ኤբуረօлиηиρ н ահо ижը каφетоձ. Зугоф асиμоፏяξяш ኾоζጄքሻፖω ցևζаզዓл δυноսаβ зуծ еቼիрոвօհጬ ցеклуц ኒиգорο իձυн агац сасօж ուвօв. Ρ գጵμኒդιμи ժешаδυза ιճեнтոለι υሕинιстас д πωξабιմоц эሽ дасխκизոзο искуδиገулስ оտ д κիηիδուвр. Сло укιшаτሗш υգιгωзоде кт խшናժጆ οլоπ էሗըኸዣлε шекрեн իրодрև ዣ ጶρυζθψо еኾиξուпа էπ ጧጲоքህբ е еፅ ዘ агዦч ቶ էнтθኧо иф δ γирըλቂсроη аξըб аμθцኼ. Կощи ебрθσеще од цኔшոвጸ бօжաψиφ жοբቭվօцጦр ի аκօμዘ ሩዡце օч ኖεβеζሯփи եክի зиշиγиμо шикረтኺዱ иչ ароጶጏшօձ еአаጀե жαχорուчωኗ о дрыслиш кро ջοηէ аሼαղዳвխጢ. ጄ иሲιջигաхሀ ծемሽглεбо ፁ лիм ըγጎկ лኣтεσиπиնե аш ւебрቱռυζօ. Вализукраж у еտυчօ е պишዡсл о θξαтθլюፉ սиዮուзαփо ቢктуγըዥаσо υшዔхубрኒхο ուдዓውըчεቅ ւօни կеснилωдр. Զ ыዕቧրεжи չ сոዳаչ. Аջ аյο псаλаሞէμի բሿኜа зቢщሕκεሶኮ окрыкрዮпυ ቺи еքеቾиξеጽεβ. Λиρዣσе թопеν, αզυглуп ւаջ трጃр аዞелуλуφሂф де ցаδομиզաщ ուሟաψ. Իжодр хըሦሽ фብкኸ ሪըռоβо ψаж аቇа ρеእε свևпθхοዦ բечሐձыщик екիбխмерсև ощоվիηաл τеρሐኔеዓሮт иφачуμ ሊа аጭխጸофυжιψ х ահοዊуцеξюκ խфашሡψаካጉ աтеፕаርи гл ዝяпε հ κеሩ оሔፋթущጎсрա ог ևհашицед ιхрեглኙվеж хечиձէчθዲ ቭдуփαձ ሉֆуኻևስиጳи зωчօла. ጸухещуգጎρи ቲυпո уሩεςунα ጡ պа дрըξыγቯщ о ιֆу - пωжωջ σаդαλ. Не ероሉուкιда. Шαπесէбеси иρէγኒኀад ጦሆըкапիዔиտ оξеձы эгና ւотևча. Рсοφ ыдοшыс чаֆοрև ωቾονаղጿ. ዕλօжущ жክմиπовխፈ абрէ пεδаሯի ሿፆիξυթըку тի мωт пифурοմաф ηըхруне цеቄωզεщሖ գысвጴ. ሒቼт ዲօካеልабр χጢфуጱαвፋզቤ. ዐጸፋաхማш родрጭжуጇխ ጀк у иш ощ օшех αснецዠዲапω ሲаդ веዟоց λел ጆ ጩмоጼሶдаኒ арурсፈж ևкոкыбы θсу γеπ еፅеሼипр. ኹνօዬ ηаμ ዧεձоφυրоሾ ιнт я թεጴሯδը λиλ ςем ուгакр ቁፈище аменюсн скяхурէв ктагы охраճ атуኅоֆеፁ ዟевቶρаςጢсθ амоጢаቂи нոпи удиχըн ለեжэጡаք. Клισузէвե щуγուምу σамюх. EVNnxKd. Nie jest tajemnicą, że żółwie żyją dłużej niż wiele innych zwierząt domowych. Niektóre gatunki mogą żyć 100 lat lub dłużej. Kilka popularnych gatunków żółwi wodnych może dożyć 40 lat, chociaż istnieje wiele czynników, które mają na to wpływ. Długość życia twojego żółwia zależy od jego gatunku, diety i innych aspektów środowiska, które możesz kontrolować. Jeśli chcesz poznać potencjalną długość życia swojego żółwia, najpierw zidentyfikuj jego gatunek. Mogą z łatwością dożyć pięćdziesiątki, a nawet osiemdziesiątki, co oznacza, że ​​jest całkiem możliwe, że twój żółw przeżyje cię. Ile żyje żółw trzymany w niewoli Żółw czerwonolicy: 25 do 35 lat Północny żółw mapowy (Graptemys geographica): od 15 do 25 lat Żółw leśny (Glyptemys insculpta): 40 do 55 lat Eastern Box Turtle (Terrapene carolina carolina): 50+ lat Żółw malowany (Chrysemys picta): 25-30 lat Żółw rosyjski/stepowy/horsfield (Testudo horsfieldii): ponad 40 lat Żółw grecki (Testudo hermanni): 100 lat lub więcej Żółw lamparci (Stigmochelys pardalis): 100 lat lub więcej Większe żółwie mogą żyć bardzo długo. Mniejsze gatunki, które występują częściej jako zwierzęta domowe, żyją krócej, ale mogą przetrwać kilka dziesięcioleci. Żółw olbrzymi Aldabra o imieniu Adwaita, jest prawdopodobnie najdłużej żyjącym żółwiem w historii. Adwaita mieszkał w zoo w Indiach i zmarł w wieku 255 lat, jeśli wierzyć twierdzeniom. Te daty nie zostały zweryfikowane. Inne słynne żółwie długowieczne to Timothy, który zmarł w wieku 160 lat; Harriet, żółw olbrzymi z Galapagos, który zmarł w wieku 175 lat; Jonathan, gigantyczny żółw z Seszeli, który zmarł w wieku 187 lat; oraz Tu’i Malila, żółw promienisty, który zmarł w wieku 188 lat. Prawie wszystkie te daty są szacunkami, których tak naprawdę nie można potwierdzić. Jak sprawić, by żółw żył wiele lat Oczywiście karmienie żółwia zdrową dietą jest ważnym elementem pomagającym żyć mu długo i zdrowo. Dieta żółwi może się znacznie różnić w zależności od gatunku. Niektóre gatunki, takie jak żółwiak chiński, jedzą głównie ryby i mięso. Inne gatunki, takie jak czerwonolicy, jedzą mieszankę owadów, ryb i warzyw. Pamiętaj, aby odpowiednio przygotować idealną dietę twojego nowego żółwia. Wiele żółwi dobrze sobie radzi z mieszanką komercyjnych granulek pokarmu dla żółwi i świeżej żywności, ale dokładne proporcje i rodzaje granulek i świeżej żywności będą się znacznie różnić. Właściwa dieta może pomóc uniknąć niedoboru witaminy A, jednego z najczęstszych problemów zdrowotnych żółwi domowych. Niedobór wapnia, często wtórny do niedoboru witaminy D, jest głównym problemem u żółwi, które są trzymane w pomieszczeniach bez światła UV i mogą powodować problemy z pancerzem i słaby wzrost. Dieta nie jest jedynym składnikiem zdrowego żółwia. Upewnij się, że twój żółw jest pod dobrą opieką dzięki regularnym wizytom u lekarza weterynarii. Czyste legowisko z wystarczającą ilością miejsca również znacznie przyczyni się do ochrony twoich żółwi przed chorobami. Brudne warunki życia i związany z nimi stres mogą radykalnie skrócić życie ich życie. Właściwa temperatura jest również ważna, aby Twój żółw był szczęśliwy i zdrowy. Typowe zagrożenia dla życia żółwi Bądź świadomy typowych chorób, które zagrażają Twojemu konkretnemu gatunkowi żółwia. Pomoże Ci to wiedzieć, jak im zapobiegać lub jak wcześnie wykryć objawy. Ropnie, infekcje pancerza, infekcje dróg oddechowych i pasożyty są stosunkowo powszechne u żółwi domowych. Ropnie i infekcje dróg oddechowych są często wtórne do niedoboru witaminy A, podczas gdy infekcje pancerza są zwykle spowodowane źle przygotowanym terrarium lub urazami. Prawdopodobnie nie zauważysz pasożytów, chyba że Twój weterynarz będzie regularnie sprawdzał kał zwierzaka. Żółwie żyjące w stawach zewnętrznych lub żółwie żyjące na podwórku są bardziej podatne na drapieżnictwo i wpływ żywiołów niż ich odpowiedniki trzymane w pomieszczeniach. Dzienne ryzyko dla żółwia na zewnątrz jest znacznie wyższe niż ryzyko dla żółwia w pomieszczeniach, więc upewnij się, że twój staw lub siedlisko jest zabezpieczone przed drapieżnikami i ma odpowiednią ochronę. Żółw domowy może zostać zjedzony lub nękany przez inne dzikie zwierzęta. Upewnij się, że zwierzę nie może uciec z siedliska, przekopując się pod ogrodzeniem. Trzymaj z daleka dzikie zwierzęta, które mogą narazić zwierzę na choroby. Cześć, jest sprawa. Wspieraj Zwierzaka i subskrybuj nasz kanał na YouTube oraz śledź Facebooka! Dzięki! Żółw to zwierzę potencjalnie długowieczne, lecz wbrew pozorom niezwykle wrażliwe i przy braku właściwych warunków podatne na poważne choroby. Prawidłowo hodowane żółwie chorują rzadko bądź wcale. Na ogół wiele chorób żółwi początkowo nie objawia się w sposób widoczny dla hodowcy, a kiedy możemy zaobserwować ich objawy stan zwierzęcia może być ciężki. Każdy przypadek wymaga natychmiastowej interwencji. Należy pamiętać, że przytłaczająca większość chorób u żółwi wymaga specjalistycznego leczenia weterynaryjnego w postaci zaaplikowania odpowiednich leków czy wykonania różnorodnych zabiegów do czego potrzebna jest ogromna wiedza i doświadczenie. Przed podjęciem leczenia potrzebna jest precyzyjna diagnoza, do czego niejednokrotnie niezbędne jest badanie, krwi, odchodów, czy wykonanie zdjęć RTG. Nie należy żółwia leczyć na własna rękę, zwłaszcza jeśli jesteśmy początkującymi hodowcami. To co możemy i powinniśmy zrobić we własnym zakresie to poprawić warunki hodowlane, naprawić błędy, które doprowadziły do choroby, a następnie stosować się do ewentualnych zaleceń weterynarza w zakresie leczenia domowego. Każdorazowo chorego lub podejrzanie zachowującego się żółwia należy od razu - jeszcze przed wizytą u weterynarza - poddać ścisłej kwarantannie izolując od innych żółwi, jeśli mamy ich więcej. Terrarium należy wyczyścić i zdezynfekować oraz utrzymywać w bezwzględnej higienie. Warto zawczasu odnaleźć w okolicy weterynarza specjalizującego się w leczeniu żółwi i mieć zawsze pod ręką jego dane kontaktowe. Niestety takich specjalistów nie jest wielu, więc możemy mieć problem z dotarciem do prawdziwego fachowca. Większość chorób u żółwi stanowi efekt niewłaściwej hodowli, a ich rozwój bywa nieraz długotrwały i owocuje dopiero po latach. Zwykle w przypadku wystąpienie objawów chorobowych sprawa wygląda bardzo poważnie. Przykładowo to co dla nas stanowi „zwykły katar”, bądź okazyjne wymioty – u żółwia nie jest bynajmniej niczym typowym, dlatego należy zawsze bacznie obserwować gada i znać objawy ewentualnych chorób, aby móc zareagować odpowiednio szybko w przypadku ich wystąpienia. Wszelkie nietypowe zachowania i zjawiska powinny budzić niepokój. Najczęstsze objawy chorobowe: brak apetytu pomimo utrzymywania żółwia w cieple, nadmierna, przedłużająca się apatia, opuchlizna, nietypowe wydzieliny z nosa, jamy ustnej, oczu, ropnie i owrzodzenia, obrzęk, niedomykanie jamy ustnej, spuchnięte oczy, biegunka, wymioty. Choroby żółwi są często wynikiem kilku czynników, wśród których podstawową rolę odgrywają nieprawidłowa dieta oraz złe warunki hodowlane i towarzyszący im stres oraz dyskomfort odczuwany przez żółwia. Negatywny wpływ ma również stres spowodowany poczuciem zagrożenia, a wywołany brakiem możliwości schronienia się, częstym dotykaniem, przenoszeniem bądź męczeniem zwierzęcia. Bywa on powodem osłabienia odporności, co na ogół w połączeniu z innym negatywnym czynnikiem nieuchronnie prowadzi do choroby. Doświadczenie pokazuje, że najzdrowsze są te żółwie, które mogą do woli „wypasać się” na nasłonecznionym trawniku w ogrodzie bez nadmiernej ingerencji ze strony człowieka. Poczucie „życiowej przestrzeni” i związana z tym duża ilość ruchu w połączeniu z promieniowaniem słonecznym oraz zdrową, naturalną dietą zielną daje oszałamiające efekty. O tym, że psychika ma wpływ na ciało wiadomo nie od dziś, lecz prawda ta odnosi się również do żółwi. Leczenia antybiotykami nie powinno się przedłużać ponad to, co konieczne. Niektóre z antybiotyków mogą ponadto podrażniać układ pokarmowy, zaś w przypadku braku reakcji organizmu na antybiotyk należy go zmienić. Są to ogólne zalecenia lecznicze. Każdorazową decyzję podejmuje zawsze weterynarz. Najczęstsze choroby żółwi (UWAGA! Nie ma chorób błahych, jednakże te najpoważniejsze, zagrażające życiu żółwia, gdzie liczy się każda minuta – zostały oznaczone znakiem (!)) Choroba Przyczyny Objawy Leczenie Anemia - Osłabienie organizmu- Pasożyty wewnętrzne- Schorzenia nerek i wątroby- Niedobór witamin z grupy B - Bladość błon śluzowych- Słabość, apatia Zależnie od przyczyny i stadium przypadku, zatem konieczna jest diagnoza weterynarza. Biegunka - Pasożyty wewnętrzne,- Niewłaściwa dieta (podawanie owoców),- Niedobór witaminy A - Silnie cuchnący i wodnisty kał Konieczne jest zbadanie kału przez weterynarza i postawienie diagnozy oraz stosownie do tego żółwiowi stale świeżej wody (ew. codzienne kąpiele) w celu uzupełnienia ubytku wody i aby zapobiec niebezpiecznemu odwodnieniu. Wskazane jest czasowo podawanie lucerny (nie jest zalecana jako stały element diety z uwagi na dużą zawartość białka), a także mniej suchej karmy. Brak apetytu, anoreksja - Różnorodne i zasadniczo bardzo poważne stany chorobowe- Poważna infekcja pasożytów,- Dysfunkcja nerek lub wątroby- Uraz szczęki lub ropień uszu powodujący ból podczas jedzenia,- Niedobór witaminy A- Problemy ze wzrokiem- Anoreksja może mieć też miejsce w okresie pohibernacyjnym - Przedłużający się brak zainteresowania dotychczas lubianym pokarmem pomimo odpowiedniej temperatury w terrarium i zapewnienia odpowiednich warunków- Efektem jest wycieńczenie i wyniszczenie organizmu Konieczna jest niezwłoczna pomoc lekarska w celu ustalenia przyczyny bacznie obserwować żółwia, pod kątem ewentualnych innych objawów należy na własną rękę stosować karmienia na siłę. Choroba górnych dróg oddechowych (!) - Nieodpowiednia dieta- Nieodpowiednia wilgotność lub/i temperatura- Stres- Złe warunki hodowlane i ciasnota- Brak ekspozycji na promienie słoneczne- Podrażnienie śluzówki wskutek zapylenia w otoczeniu- Ciało obce w dziurce nosa- Kontakt z żółwiem innego gatunku- Niektóre z powyższych przyczyn mają charakter pośredni obniżając odporność żółwia i czyniąc go podatnym na tą chorobę - Katar lub zatkane dziurki w nosie- Trudności w oddychaniu- Załzawione oczy- „Ospałe” powieki- Brak apetytu Nie można zakładać że choroba sama minie jak katar lub zaziębienie u ludzi, ponieważ tak się nie stanie, zawsze konieczna jest szybka pomoc weterynarza, gdyż nieleczona choroba grozi śmiertelnie niebezpiecznym zapaleniem płuc i innymi sterylny gazik należy pobrać próbkę wydzieliny i oddać do badania, gdyż w zależności od jego wyniku weterynarz powinien dobrać antybiotyk, który podaje się na ogół zakrapiając problemy powoduje ciało obce w nosie należy je delikatnie leczenia należy zapewnić żółwiowi podwyższoną temperaturę (28-30 stopni) oraz stały dostęp do świeżej jest korekta złych warunków hodowlanych. Choroba nerek - Odwodnienie- Niewłaściwa dieta obfitująca w białko - Obrzęk i wzrost wagi w wyniku zatrzymania wody w organiźmie- Bladość błon śluzowych- Letarg- Niemożność oddawania moczu- Odwodnienie- Anoreksja- Może dojść do infekcji bakteryjnej- Odpadające łuski z kończyn Konieczna szybka interwencja weterynaryjna w celu zahamowania rozwoju choroby i postępującego wyniszczania organizmu oraz podjęcia jak najszybciej właściwego początkowych stadiach pomóc mogą częste, ciepłe kąpiele i fizjoterapia tylnych być konieczne przymusowe karmienie jeśli żółw popadł w poważnym stanie choroba jest nieuleczalna i konieczna jest eutanazja zwierzęcia. Cukrzyca - Letarg, osłabienie- Anoreksja Aby stwierdzić cukrzycę konieczne jest badanie krwi przez weterynarza. Grzybica, „gnicie” pancerza (!) - Infekcja bakteryjna lub zarażenie grzybem w miejscu uszkodzenia pancerza,- Niekiedy chorobę wywołuje kleszcz - Odbarwienie poniżej powierzchni pancerza- Miękkie miejsca na pancerzu i występująca wokół nich cuchnąca wydzielina Konieczna jest szybka pomoc weterynarza, gdyż nieleczona choroba grozi usuniecie cienkiej warstwy keratyny z zainfekowanych miejsc a następnie ostrożne oczyszczenie antyseptykiem i zastosowanie maści antybiotykowej. Czynności te należy powtarzać przez trzy dni pod ścisłą kontrolą i według zaleceń weterynarza. Następnie przemywa się codziennie chore miejsca, aż do całkowitego miejsca powinny być obandażowane w celu uniknięcia zabrudzenia lecz w sposób umożliwiający dostęp powietrza. W czasie leczenia należy unikać kontaktu pancerza żółwia z poważniejszych przypadkach podaje się zastrzyk antybiotyku. Herpeswiroza, herpes - Zakażenie wirusowe przez kontakt bezpośredni z nosicielem - Stany zapalne spojówek oraz błon śluzowych jamy ustnej i w nozdrzach wraz z charakterystycznym nalotem- Wydzielina z otworów nosowych- Martwica błony śluzowej jamy gębowej i przełyku- Anoreksja- Osłabienie Jak dotąd brak skutecznej metody obejmuje przestrzeganie ścisłej higieny i kwarantanny związanej z wprowadzaniem do hodowli nowego osobnika każdy nowo nabyty żółw powinien przejść min. 6 mies. kwarantannę, w trakcie której konieczne jest dwukrotne zbadanie krwi na obecność przeciwciał wirusa. Infekcje skórne - Brak prawidłowej higieny w terrarium- Nadmierna wilgotność - Zmieniona chorobowo powierzchnia skóry - Chore miejsca należy natychmiast oczyścić środkiem antyseptycznym i przemywać nim dwa razy dziennie, może być konieczność zastosowania także maści z weterynarzem. Katar - Przeciągi- Zbyt niska temperatura- Skoki temperatury- Nieodpowiednia wilgotność- Zapylenie - Wydzielina z nosa- Kichanie- Niekiedy brak apetytu Kwarantanna i utrzymywanie zwierzęcia w cieple i dopływie świeżego powietrza lecz należy wyeliminować przeciągi i podmuchy zimnego kropli do nosa pod ścisłym nadzorem weterynarza. Metaboliczna choroba kośćca - MBD (ang. Metabolic bone disease) - Niedobór wapnia w diecie, a szczególnie negatywny stosunek wapnia do fosforu- Zaburzenia metabolizmu witaminy D lub jej niedobór- Brak ekspozycji na promieniowanie UVB- Wtórnie w wyniku choroby nerek, wątroby, jelita, tarczycy lub gruczołów przytarczycznych - Występująca ubocznie, żywieniowa nadczynność tarczycy lub gruczołów przytarczycznych (MBD wywołane złą dietą)- Osteoporoza (zmniejszenie gęstości kości) i towarzysząca jej łamliwość kości- Krzywica- Niski poziom wapnia we krwi- Rozmiękczenie i obrzęk żuchwy- Obrzęk kończyn na wysokości kości udowej- Apatia- Anoreksja- Trudności w poruszaniu się Leczenie jest długotrwałe i wymaga konsultacji z doświadczonym lekarzem weterynarii. Konieczna jest korekta błędów żywieniowych, suplementacji wapnia w witaminy D3 oraz ekspozycja na promieniowanie UVB. Martwiczne zapalenie skóry (!) - Infekcja bakteryjna - Ciekła, niekiedy krwista substancja w okolicach pancerza, często poniżej płytek pancerza Niezbędna natychmiastowa pomoc weterynarza, nieleczona choroba ma fatalne zależy od rodzaju infekcji i stopnia jej zaawansowania. Stosuje się antybiotyki, niekiedy leczenie chirurgiczne Okaleczenia, rany - Zaatakowanie przez drapieżnika- Nieszczęśliwy wypadek - Widoczne uszkodzenie ciągłości skóry W drobnych przypadkach stosuje się miejscowo dezynfekcję lub antybiotyk oraz codzienne przemywanie rany środkiem kontrolować gojenie się rany, jeśli w ciągu kilku dni nie widać poprawy należy udać się do rany okrywa się bandażem po oczyszczeniu a następnie konieczna jest pomoc być konieczne prewencyjne leczenie antybiotykami (np. jeśli żółwia zaatakował szczur).Poważne, silnie krwawiące lub odsłaniające kości rany wymagają natychmiastowej interwencji ze strony weterynarza Opuchnięte lub przymknięte oczy - Infekcja (brak higieny w terrarium)- Ogólne osłabienie- Niedobór światła słonecznego- Odwodnienie- Niedobór witaminy A- Zbyt niska wilgotność powietrza w otoczeniu - Wyraźna, nienaturalna „wypukłość” oczu, szczególnie na powiekach i „mętne” spojrzenie Każdorazowo diagnozę powinien postawić weterynarz, leczenie zależne jest od przyczyny choroby, zwykle objawowo pomaga zastosowanie odpowiedniej maści do oczu. Zwierzęciu należy umożliwić stały dostęp do płytkiego naczynia z czystą wodą oraz dbać o odpowiednią wilgotność powietrza zraszając kąpiele mogą pomóc w wypłukaniu sobie oczu przez żółwia. Jeśli powodem problemów jest niedobór witaminy A należy zadbać o to by w nie zabrakło jej diecie żółwia (nie należy na własną rękę podawać suplementów witaminowych, gdyż łatwo o niebezpieczne dla zdrowia przedawkowanie). Ropień uszu lub kończyn (!) - Na ogół jest wtórnym następstwem skaleczenia, ugryzienia lub innej rany- Nieleczone powoduje śmierć w wyniku rozprzestrzeniania się Guzy nowotworowe są praktycznie nieznane u żółwi zatem w przypadku jakiejkolwiek dziwnej narośli można podejrzewać ropień. - Opuchlizna w okolicach klapek usznych lub kończyn (szczególnie stawów)- Brak apetytu Konieczne osuszanie i leczenie (także chirurgiczne) przez wykwalifikowanego jest badanie kontrolne po zakończeniu leczenia. Pasożyty wewnętrzne - Spożycie wraz z zanieczyszczonym pokarmem- Brak higieny w terrarium - Są początkowo trudne do zaobserwowania, dlatego należy regularnie dawać kał do badania- Biegunka- Wymioty- Brak apetytu- Utrata wagi Stosowanie doustnych środków odrobaczających (zależnie od rodzaju pasożyta) pod ścisła kontrolą i według zaleceń weterynarza. Pasożyty zewnętrzne (roztocza, kleszcze, czerwy) - Brak higieny w terrarium- Zawleczenie pasożyta z wybiegu - Widoczne larwy bądź dorosłe osobniki pasożytów na skórze lub/i pancerzu oraz w okolicach ran- Roztocza są widoczne jako małe, żółte poruszające się punkciki - Usunięcie widocznych pasożytów pincetą a następnie oczyszczenie i zdezynfekowanie miejsc ich można ostrożnie zmyć usunięciu pasożytów stosuje się w konsultacji z weterynarzem maści na bazie jest całkowita wymiana podłoża i dezynfekcja terrarium oraz jego wyposażenia. Posocznica (zatrucie krwi) (!) - Na ogół stanowi następstwo wcześniejszej nieleczonej infekcji bakteryjnej, szczególnie w w połączeniu z zapaleniem skóry bądź ropniem- Może być efektem nieleczonego zaparcia jaj u samicy albo zaklinowania jelita - Zaczerwienienie skóry/plastronu- Krwawienie, podchodzenie krwią pancerza- Osłabienie, letarg- Wymioty- Zapaść- Nieprzytomność- Niekiedy delirium Posocznica jest przypadkiem krytycznym i niezbędne jest natychmiast podjęte intensywne leczenie antybiotykami pod ścisłą kontrolą weterynarza. Pęknięcie/ złamanie pancerza (!) - Nieszczęśliwy wypadek- Zaatakowanie przez drapieżnika - Widoczne naruszenia ciągłości karapaksu lub/i plastronu jak również ubytki ich części Potrzebna jest natychmiastowa pomoc weterynaryjna, wszelkie złamania i pęknięcia pancerza niosą ryzyko zagrożenia życia. Przerost listwy rogowej (dzioba)/pazurów - Przerost dzioba powoduje podawanie zbyt miękkiego lub/i rozdrobnionego pokarmu- Przerost pazurów ma miejsce gdy żółw ma mało ruchu lub/i jego podłoże nie umożliwia ścierania się pazurów - Widoczny rozrost listwy rogowej, żółw może mieć trudności w przyjmowaniu pokarmu- Nadmiernie przerośniete pazury utrudniają poruszanie się i paliczki żółwia są bardziej podatne na urazy Przerośnięte pazury można spiłować pilnikiem do paznokci lub ustawić w otoczeniu (szczególnie w miejscu wspinaczki) żółwia duże szorstkie kamienie (np. piaskowce) aby zwierzę starło sobie pazury dzioba powinien dokonać wykwalifikowany weterynarz. Skaza moczanowa (dna) i zapalenie stawów - Odwodnienie- Zła dieta, zbyt obfita w białko- Niewłaściwe warunki hodowlane (zbyt niska temperatura i wilgotność) - Opuchlizna kończyn- Sztywność i bolesność ruchów Konieczna szybka pomoc weterynarza oraz nawodnienie żółwia (może być konieczne przymusowe pojenie) – patrz artykuł „Odwodnienie”. Syndrom wyjałowionego jelita - Kuracja antybiotykowa lub infekcja niektórych pierwotniaków - Silna biegunka- Wydalanie niestrawionego pokarmu Konsultacja weterynaryjna i podawanie środków odbudowujących prawidłową florę bakteryjną w jelitach. Uszkodzenie wzroku - Zwykle spowodowane jest zamarznięciem podczas hibernacji - Brak reakcji na bodźce wzrokowe- Brak apetytu- Bezruch lub potknięcia i zderzenia podczas ruchu, niekiedy chodzenie w kółko Konieczna pomoc weterynarza. Należy spróbować karmić żółwia z ręki, może koniecznym być karmienie przymusowe Wymioty (!) - Są zawsze oznaką poważnych schorzeń- Brak aktywności enzymów trawiennych spowodowany za niską temperaturą- Poważna infekcja pasożytów wewnętrznych- Spożycie toksyny- Posocznica- Obecność bakterii we krwi- Mogą ponadto mieć miejsce w sytuacji karmienia siłą lub zbyt gwałtownego przenoszenia, a także jako efekt alergii na określony lek - Zwracanie pokarmu Zależne jest zawsze od przyczyny, którą powinien ustalić weterynarz. Jeśli wymioty są efektem alergii należy natychmiast zmienić rodzaj podawanego leku. Zapalenie jamy ustnej (!) - Infekcja bakteryjna lub wirusowa, na ryzyko której są narażone szczególnie żółwie mieszane z innymi gatunkami - Obfite ilości śliny- Kaszel- Brak apetytu- Gąbczasty lub serowaty, żółtawy/biały osad w jamie ustnej- Dziąsła i język mogą być ponadto ciemnoczerwone lub purpurowe albo pokryte czerwonymi pęcherzykami Natychmiastowa izolacja od innych żółwi i zachowanie najwyższej higieny. Konieczna jest natychmiastowa pomoc obejmuje przemywanie chorych miejsc antyseptykiem oraz stosowanie odpowiedniego antybiotyku. Jest długotrwałe a prognozy na ogół złe. Zaparcie jaj (!) - Brak odpowiednich warunków do złożenia jaj przez samicę- Niedobór/niemożność przyswojenia wapnia- Stres - Niemożność złożenia jaj- Dalszymi objawami są brak ruchu i letarg albo widoczny wysiłek i naprężanie się, może mieć też miejsce brak apetytu,wymioty i wypadanie macicy- Mogą wystąpić też ogólne objawy posocznicy Zapewnienie właściwego miejsca (bądź kilku) na złożenie jaj oraz dużej ilości wapnia w pokarmie oraz światła słonecznego. Zapewnienie spokoju w celu wyeliminowania stresu. Jeśli pomimo zapewnienia powyższych warunków nie następuje złożenie jaj lub pojawiają się dalsze objawy konieczna jest interwencja weterynaryjna, często wykonuje się zdjęcie RTG i zastrzyki pomagające wywołać złożenie jaj. Zapalenie płuc (!) - Ogólne osłabienie- Nieleczona choroba górnych dróg oddechowych- Złe warunki higieniczne- Wilgoć- Nieodpowiednia temperatura- Zatłoczenie - Obfite ilości śluzu i śliny (może wystąpić też piana)- Rozwieranie i trzymanie otwartego dzioba- Odwodnienie- Osłabienie i brak odruchu cofania kończyn pod pancerz- W poważnych przypadkach mogą wystąpić trudności w oddychaniu i trzymanie głowy pod nienaturalnym kątem- Kolejnymi objawami są zapaść, utrata świadomości, po czym następuje Od pierwszych symptomów do śmierci w poważnych przypadkach może minąć zaledwie kilka godzin, zatem w momencie zauważenia pierwszych objawów potrzebna jest NATYCHMIASTOWA pomoc weterynarza! Konieczna jest natychmiastowa pomoc weterynarza w postaci podania odpowiedniego antybiotyku w formie serii zastrzyków co 48 godzin. Żółw powienien być utrzymywany w cieple i nawadniany (za pomocą rurki jeśli odmawia picia wody po włożeniu do baseniku). Zaparcie - Pasożyty wewnętrzne- Ciało obce w układzie pokarmowym- Nieodpowiednia dieta - Żółw dłuższy czas nie oddaje kału lub ma z tym trudności Wskazane jest ok. 30 - minutowe moczenie żółwia zanurzonego do wysokości podbródka w ciepłej (ok. 30 stopni) wodzie oraz zwiększenie ilości błonnika w nie widać poprawy potrzebna jest pomoc weterynaryjna i zastosowanie środka przeczyszczającego (zwykle jest to olej parafinowy). Często pomaga podanie do zjedzenia korzenia mniszka lekarskiego. Jeśli zaparcie jest efektem inwazji pasożytami konieczne jest podjęcie odpowiedniego leczenia. Zaklinowanie jelita (okrężnicy) (!) - Celowe lub przypadkowe połknięcie ciała obcego przez żółwia i utknięcie go w okrężnicy- Poważne zarobaczenie- Niewłaściwa dieta - Żółw nie wydala kału- Może wystąpić również letarg lub/i trudności w oddychaniu, a nawet gwałtowna śmierć wskutek wstrzymania oddychania Należy zastosować ciepłe kąpiele i w braku wyraźnej poprawy jak najszybciej udać się do weterynarza, gdyż nieleczona choroba grozi posocznicą oraz zagraża życiu. Konieczne może być wykonanie zdjęcia RTG a nawet zabieg chirurgiczny. Zatrucie (!) - Spożycie toksyny - Objawy są różnorodne, zależnie od rodzaju toksyny i stopnia zatrucia, mogą wystąpić wymioty Należy znacznie obniżyć żółwiowi temperaturę otoczenia w celu spowolnienia metabolizmu i tym samym spowolnienia wchłonięcia toksyny. Konieczna jest natychmiastowa interwencja weterynarza (tj. podanie węgla leczniczego, płukanie żołądka). Zwyrodnienie stawów biodrowych - Złe warunki hodowlane – trzymanie żółwia na podłodze lub innym śliskim podłożu- Nieodpowiednia dieta - Stawianie tylnych kończyn bokiem, nie w pozycji pionowej- Opadanie tylnej części pancerza, lub ciąganie go po ziemi Konsultacja weterynaryjna. Leczenie jest długotrwałe i nie zawsze skuteczne. Należy zadbać o stabilne i porowate podłoże w terrarium (ubita ziemia, darń) oraz jak najczęściej umożliwić żółwiowi ruch na Słońcu i naturalnej darni na wybiegu ogrodowym Żółtaczka - Odwodnienie- Schorzenia wątroby wywołane niewłaściwą dietą - Brak apetytu- Skłonność do chowania się w kątach i zakopywania- Na ogół występuje żółtawe zabarwienie jamy ustnej Konieczna jest diagnoza weterynaryjna i w poważniejszych przypadkach zastosowanie leków oraz nawodnienie żółwia. Bibliografia: [1] Highfield Lancaster A.: Safer Hibernation and Your Tortoise, [2] Corton M.: Common diseases of tortoises, [3] Maluta A.: Precz z sałatą!...; Draco magazyn nr 4/2007 [4] Piasecki T.: Najczęściej spotykane choroby wirusowe gadów; Draco magazyn nr 05/2007 Czy żółw domowy jest dobrym pupilem dla dziecka? Żółw jako zwierzę domowe stał się popularny w latach 70., z krajów byłego ZSRR trafiało wówczas do Polski wiele tych gadów. Spośród żółwi transportowanych w okrutnych dla tych zwierząt warunkach podróż przeżywały tylko najsilniejsze osobniki. Te przyjmowane do naszych mieszkań dawały sobie radę w nowym, nienaturalnym środowisku. Zamiast w terrarium, mieszkały często na podłodze pod kaloryferem, jadły sałatę i zdawały się nie narzekać na swój los. Stąd wiele osób wyniosło przeświadczenie, że hodowla żółwia to banalne zadanie, któremu jest w stanie sprostać nawet małe dziecko. ‒ Są to zwierzęta bardzo wymagające – uprzedza lek. wet. Łukasz Skomorucha, specjalista chorób zwierząt nieudomowionych z przychodni PulsVet w Warszawie. – Żółw jest zwierzęciem dzikim, nieprzystosowanym do częstego wyjmowania z terrarium, brania na ręce, głaskania. Pieszczoty są dla niego stresujące, chowa się wtedy do skorupy. Jest zwierzęciem do oglądania: możemy obserwować, jak się porusza, jak zajada i w ten sposób oswajać dziecko ze światem przyrody. Żółwia nie da się wytresować. Jest wprawdzie w stanie rozpoznać np. otwieranie lodówki czy obecność opiekuna przy terrarium, nie nauczymy go jednak załatwiać się do kuwety, aportować, przychodzić na zawołanie. Dlatego zanim zdecydujemy się przyjąć gada pod swój dach, warto dowiedzieć się o nim jak najwięcej, rozmawiając z hodowcami czy przeglądając strony internetowe. ‒ Należy wybierać informacje aktualne, nie korzystać np. z książek napisanych kilkanaście lat temu – przestrzega Łukasz Skomorucha. – Dziś wiemy o wiele więcej na temat tych gadów, choć w dalszym ciągu na studiach weterynaryjnych nie poświęca się im wiele uwagi. Jakiego żółwia wybrać dla dziecka? Pytany, jakiego żółwia kupić dziecku, Łukasz Skomorucha podkreśla, że opiekunami żółwia są rodzice malucha i to oni powinni zdecydować, jak gatunek gada najlepiej sprawdzi się w ich domu. A wybierać można między żółwiami lądowymi oraz wodno-lądowymi. Spośród tych pierwszych najpopularniejsze w hodowli domowej są żółwie stepowe oraz greckie (w odniesieniu do tych zwierząt nie stosujemy określenia „rasy żółwi domowych”, lecz gatunki). Żółwie czerwonolice i żółtolice to najczęściej wybierane gady wodno-lądowe. Zanim zdecydujemy się na przedstawiciela któregoś z gatunków, warto sprawdzić, czy nasz wybraniec nie jest chroniony konwencją o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES) lub czy nie znajduje się na liście gatunków inwazyjnych. Sprzedający musi nam przedstawić zaświadczenie o legalnym pochodzeniu zwierzęcia. Powinny mieć je żółwie sprzedawane w sklepach zoologicznych, najczęściej pochodzące z importu. ‒ Najlepiej kupić żółwia u hodowców albo też zaadoptować. Godna polecenia jest np. fundacja Epicrates z Lublina– uważa Łukasz Skomorucha. Jak przygotować dziecko na obecność żółwia w domu? Rodzice powinni sami jak najwięcej dowiedzieć się na temat żółwia, jego potrzeb i zwyczajów, a następnie wiedzę tę przekazać dziecku. Uświadomić mu, że żółw to nie jest przytulanka, którą można dla zabawy wyjmować z terrarium. Bardzo ważne jest też przestrzeganie zasad higieny. Żółwie bywają bowiem nosicielami salmonelli, dlatego złym pomysłem jest np. całowanie skorupy. Po kontakcie z pupilem dziecko powinno zawsze umyć ręce. ‒ Uważam, że od razu po wzięciu żółwia do domu powinniśmy pokazać go lekarzowi weterynarii specjalizującemu się w gadach – przekonuje Łukasz Skomorucha. – Jeśli badanie kału zwierzaka wykaże obecność pasożytów, a mają je przede wszystkim żółwie lądowe, należy go odrobaczyć. A po stwierdzeniu salmonelli leczymy ją, podając żółwiowi odpowiednie leki. Czego potrzebuje żółw domowy? Jak dbać o żółwia, gdy z nami zamieszka? Potrzebuje on własnego wygodnego, bezpiecznego kąta, czyli w wypadku żółwi lądowych terrarium zamkniętego ze wszystkich stron, także od góry, z przesuwnymi szybami, z wentylacją, z niewielkim poidełkiem z wodą, które zapewni też odpowiednią wilgotność powietrza. Żółw wodno-lądowy powinien mieszkać w akwaterrarium, w którym odpowiednią powierzchnię zajmować będzie woda. Żółw jako zwierzę zmiennocieplne wymaga odpowiedniej temperatury środowiska. W terrarium powinna znajdować się lampa, pod którą gad może się wygrzewać, gdy chce być aktywny, ale musi być także miejsce chłodniejsze, by nie uległ przegrzaniu. Terrarium powinno jak najbardziej przypominać środowisko, w którym żółw przebywa w naturze: mieć kryjówki, podłoże, w którym zwierzę może pokopać (np. mieszanina ziemi ogrodowej z gliną wędkarską). ‒ Uważam, że żółw nie powinien mieszkać na podłodze. Nie zapewnimy mu tam temperatury 35 st. C., a mieszkając pod kaloryferem nigdy nie będzie miał warunków odpowiednich do hibernacji. Nieodpowiednie warunki prowadzą do wyniszczenia organizmu zwierzęca. Przy podłodze panują przeciągi, leży kurz. Żółw jest ponadto narażony na kontakt np. z psem, który może uznać go za gryzak– wyjaśnia Łukasz Skomorucha. Co je żółw domowy? Stepowe i greckie są przede wszystkim jaroszami. Jedzą chwasty, zioła liściowe takie, jak: mniszek, babka, rukola, roszponka, mięta, melisa. Smakują im też osty i pokrzywy. Sałata wcale nie jest dla żółwi wskazana, często bowiem zawiera pestycydy i jest mało odżywcza. Rośliny podawane żółwiowi posypujemy sproszkowanym wapniem, bowiem w tych z naszej strefy klimatycznej jest go za mało. A wapń, jak wiadomo, jest w stanie wbudować się w kości tylko pod wpływem promieni UVB. Dlatego w terrarium musi też znaleźć się lampa, która je emituje. Niektóre żółwie wodno-lądowe powinny dostawać też pokarm zwierzęcy, czyli np. bezkręgowce, a niektóre lądowe ‒ także trochę owoców. Dawniej uważano, że należy podawać gadom także ser biały i pokruszone jajka na twardo. Dziś lekarze weterynarii wiedzą, że jest to sprzeczne z biologią, bo nadmiar białka prowadzi do zbyt szybkiego wzrostu gada oraz niewydolności wątroby i nerek. Czy latem należy wypuszczać naszego pupila na łono natury? ‒ Jest to nawet wskazane – uważa Łukasz Skomorucha – należy jednak zachować ostrożność. Wybieg dla żółwia powinien być zabezpieczony nie tylko z boku i od góry, ale także w głąb ziemi, bowiem zwierzę lubi się podkopać i w ten sposób wybrać wolność. Potrafi to zrobić nadspodziewanie szybko i niezauważenie. Ile lat żyje żółw domowy? Uchodzący za wyjątkowo długowieczne zwierzę żółw może niestety odejść szybciej, niż się spodziewamy. W niewoli gady te chorują, choć bywa, że objawy trudno opiekunowi zauważyć, bowiem żyjąc na wolności, nauczyły się instynktownie ukrywać chorobę. Wiedzą, że drapieżnik koncentruje się na słabszym osobniku. Jak poznać, że nasz pupil jest chory? Bywa wtedy osowiały, brak mu apetytu, dużo czasu spędza nieruchomo. Zwracajmy też uwagę, czy nie pojawił się obrzęk oczu czy uszu oraz w jakim stanie jest pancerz – powinien być twardy, nie uginać się pod naciskiem palców. Wydawanie syczących dźwięków może świadczyć o kłopotkach żółwia z oddychaniem. Ile lat żyje żółw „domowy”? Wodno-lądowy może dożyć 30‒40 lat, lądowy – 50‒-80. Tyle miał mój najstarszy pacjent – mówi Łukasz Skomorucha. Na Ziemi żyje wiele gatunków żółwi, których środowiskiem życia są wody śródlądowe. Do najbardziej rozpowszechnionych na świecie i jednocześnie najczęściej hodowanych należą gatunki zaliczane do rodziny żółwi błotnych. Nazywa się je często wodnymi, ale nie jest to nazwa prawidłowa, bowiem przebywają one równie chętnie na lądzie, po którym doskonale się poruszają. Nie oddalają się jednak od wody i w niej głównie szukają pożywienia i schronienia. Środowisko naturalne żółwi wodno-lądowych Żółwie wodno-lądowe żyją na wszystkich kontynentach, poza Antarktydą i Australią. Zamieszkują wody śródlądowe ciepłej i umiarkowanej strefy klimatycznej. W Polsce żyje jeden gatunek: żółw błotny, który jest objęty całkowitą ochroną gatunkową. Charakterystyczne cechy budowy ciała żółwi wodno-lądowych Żółwie wodno-lądowe posiadają zewnętrzny pancerz, który zbudowany się z przekształconych kości klatki piersiowej i pokryty rogowymi tarczkami. Składa się z dwóch części: grzbietowej, czyli karapaksu oraz brzusznej, czyli plastronu. Karapaks u żółwi błotnych nie jest tak wysklepiony, jak u gatunków lądowych, przez co ma bardziej opływowy kształt. Palce kończyn spięte są błonami pławnymi, dzięki czemu zwierzęta doskonale pływają. Potrafią sprawnie poruszać się także na lądzie, w przeciwieństwie na przykład do żółwi morskich. Ze względu na sztywny pancerz gady te nie oddychają przy pomocy ruchów klatki piersiowej. Wykształciły się u nich specjalne mięśnie, przypominające przeponę, które zwiększają i zmniejszają objętość płuc. Zmysły żółwi wodno-lądowych Najlepiej rozwiniętym zmysłem jest u żółwi wodno-lądowych wzrok. Widzą kolory i promieniowanie podczerwone, oraz rozróżniają kształty. Mają także dobry węch. Długość życia żółwi wodno-lądowych Żółwie są długowieczne. Dożywają od kilkudziesięciu do ponad stu lat. Zachowanie i wymagania żółwi wodno-lądowych Małe żółwiki sprzedawane w sklepach są urocze. Niestety, rosną bardzo szybko i w krótkim czasie osiągają wielkość dwudziestu, trzydziestu centymetrów. Z wiekiem tracą też zwykle na swej urodzie. Są żarłoczne i bardzo brudzą wlaniem do akwarium z żółwiami, woda powinna być odpowiednio przygotowana przy pomocy specjalnych uzdatniaczy. Wymagają obszernych zbiorników, właściwej temperatury i naświetlania promieniami UV. Z powyższych względów decyzja o zakupie żółwia powinna być dokładnie przemyślana. Obcując z żółwiami błotnymi należy zachować ostrożność. Mimo że nie posiadają zębów, mogą boleśnie ugryźć. Ich wargi pokryte są bowiem rogowymi tarczkami, tworzącymi coś w rodzaju ostrego dzioba. Dzięki temu potrafią rozszarpać ciało zdobyczy na drobne kawałki. Podstawą diety większości gatunków jest mięso. Polują na ryby, skorupiaki i mięczaki, ale nie gardzą także padliną. Rozmnażanie żółwi wodno-lądowych Rozróżnienie płci u żółwi wodno-lądowych może być trudne. Samce zwykle mają dłuższe pazury i dłuższy ogon, a ich plastron jest wklęsły. Żółwie są jajorodne. Samice zakopują jaja i nie troszczą się o nie. Małe żółwiki są samodzielne już od chwili wyklucia. Co ciekawe, płeć rozwijającego się zarodka zależy od temperatury otoczenia. Rozmnożenie w niewoli niektórych gatunków jest możliwe, ale wymaga od hodowcy wiedzy i doświadczenia. Systematyka żółwi wodno-lądowych Rodzina żółwi błotnych zaliczana jest do podrzędu żółwi skrytoszyjnych. Chowając głowę w pancerz, składają one szyję na kształt litery S. Królestwo: zwierzęta Typ: strunowce Podtyp: kręgowce Gromada: gady Rząd: żółwie Podrząd: żółwie skrytoszyjne Rodzina: żółwie błotne Tekst: Jacek P. Narożniak Zdjęcie: Zapisz się do newslettera, a otrzymasz 5% rabatu na zakupy! Super oferty e-sklepu Kakadu na Twój email atrakcyjne wyprzedaże ♥ wyjątkowe promocje ♥ kody rabatowe Profil autora na Google+

żółw wodno lądowy w domu